E foi un Abril máis para a carreira do Castro-San Miguel «Trofeo NovacaixaGalicia», e foi Castrelos tomado por pequenos e grandes atletas: nenos, rapazas, nenas, rapaces, nais, pais e outras xentes diversas: acompañantes, familiares, espectadores, viandantes, curiosos, participantes e organizantes. Tamén foi o sol, acaendo de máis en máis para lustrar a mañá e ser testemuña de primavera.
Pode que para moitos veña sendo unha referencia necesaria no seu calendario, para compartir un día distinto, para sentir o aplauso merecido, para ofrecer os ánimos insinuados ou simplemente para estar e contemplar. Pode supoñer unha xornada iniciática, unha consolidación ou unha continuación…pero de certo que non deixa indiferente. Pode significar a renuncia de moitos, e á vez a introdución e preludio doutros moitos. A oportunidade está aí, e dun xeito mellor ou algo peor merece a pena aproveitala.
Convocados foron escolares, pais e nais para participar e a resposta foi agradecida. Moitos corpos buliron tras unha liña de saída, nerviosos, ansiosos, desconcertados, medoñentos, ilusionados, animados e animosos. E foron moitos os que atravesaron a meta coa recompensa agardando: o afecto, un bico, unha medalla, o recoñecemento. Ata aquí o abstracto.
En concreto negativo, cuestionamos a entrega de dorsais, que preocupou a axudantes e participantes, outro xeito de entrega podería ser reconsiderado evitando posibles aglomeracións e nerviosismo. Tamén preguntaremos aos benxamíns que tiveron ensaio e función; correr sen e con pistoletazo, ás veces pasan cousas evitables ou inevitables, pero de certo que o cabreo de moitos estivo aí. Agardaremos non ter que recorrer máis nunca a unha «real moviola».
En concreto positivo houbo moita medalla colgada, que perdurou colgada, co orgullo de simplemente gañala prescindindo dun posto máis ou menos alá. O aprezo a este merecemento significa e fai o camiño máis idóneo e doado cara o futuro. O afán de superación e triunfo, xa virá de seu, aos poucos… Esperamos máis edicións melloradas, mellorables, e perfeccionadas e que a primavera siga a traer de ano en ano, o cros dun domingo de Abril e que o sol se achegue para saúdar, fóra e dentro. Recóllense as distintas clasificacións, elas son a testemuña primeira da numerosa resposta recibida. Que así siga sendo. Las fotos corresponden a las dos carreras más pequeñas, la de niños justo antes de salir y las niñas justo despues de llegar, por los dorsales se pueden identificar en los resultados.
Resultados: